Paramaribo

Hallo allemaal,
Sorry dat we een poosje niets van ons hebben laten horen.
Maar de meeste van jullie wisten dat wij het afgelopen weekend in Paramaribo zijn geweest met nog 3 andere bakra`s.
De reden van ons bezoek was het boeken van hotels voor als At en Rik op vakantie komen.
En omdat we ook oud en nieuw in Para. willen vieren moesten we echt nu accomodatie gaan regelen,want december is een drukke tijd in Suriname.
Uiteindelijk zijn we vrijdag om 9.00u. met de PN bus vertrokken naar Para.
De PN bus vertrekt pas als hij helemaal vol zit, en vol is echt vol.
In Nederland heb je nog een gangpad waar je doorheen kunt lopen als dat nodig is,bij deze bus zitten er in het gangpad klapstoeltjes waar je dan 4 uur op moet doorbrengen.
Maar affijn wij waren om 8.00u. op het busstation en vertrokken uiteindelijk om 9.00u.
Toen wij de bus instapten was de bus helemaal leeg,maar we konden alleen nog maar achterin zitten.
Ik hoor jullie denken hoe kan dat.
iedereen had nl. al zijn tas als reservering in de bus gezet en was eten aan het halen welke onderweg genuttigd kon worden (denk aan hele maaltijden,nasi,bami enz.)
De rit duurde 4 hele uren met 1 toiletstop en uiteraard inslaan van enorme hoeveelheden bananenchips,nasi,bami enz.
Er is overigens geen rommel in de bus van restafval of zo,dat is nl. allemaal uit het raam gegooit.
Nadat we ons hadden geinstaleerd in het Guest House "Zus en Zo" hebben we daar een heerlijk broodje genomen en zijn Marian en ik op hoteljacht gegaan.
Het boeken voor als de mannen aankomen was geen probleem,maar voor oud en nieuw werd het andere koek.
Inmiddels hebben we de nacht van 31-12 op 01-01 geboekt en staan we op de wachtlijst voor de nachten 29 en 30.
Volgens de dame achter de receptie komt het helemaal goed.
Maar vooruit de belangrijkste nachten zijn geboekt.
Het zou erg leuk zijn als het met de twee andere nachten ook goed komt.
Daarna zijn we naar het Vat (ontmoetingsplaats bakra`s) gegaan en hebben daar een drankje gedronken en mensen gekeken.
In Para wonen over het algemeen Creolen en dat zijn mensen naar mijn hart,gezellig ,uitbundig en vrolijk met het hart op de tong.
`s avonds hebben we bij het Vat een hapje gegeten en later op een terrasje een overheerlijke caiperinja gedronken.
Zaterdag na het ontbijt wilden we Fort Zeelandia bezoeken,maar die was dicht.
De grootste Kathedraal van de Caribean stond in de steigers dus daar konden we ook niet heen.
Maar veder hebben we heerlijk wat rondgekeken op het oranjeplein.
Trek in koffie bracht ons bij een koffietentje waar een oude baas de zaak runde en waar hij leuke en vooral harde 50er jaren muziek draaide.
We hebben daar zitten kletsen met een Euro Surinamer (Surinamer uit Nederland)
Wij dachten dat hij half 30 was ,maar hij vertelde dat hij 7 kinderen en 6 kleinkinderen had,niet stilgezeten dus.
Toen de stad in om te shoppen,maar omdat maandag de scholen weer zouden beginnen en het salaris gestort was ,was het letterlijk zwart van de mensen.
Om 13.00u. hadden we afgesproken met Patricia,een collega van Marian die op vakantie was in Paramaribo, bij het Vat om te gaan lunchen.
heel gezellig zitten kletsen en voordat we het wisten was het 17.00u.
`s Avonds door de Palmentuin gelopen alwaar een Surinaams feest aan de gang was met volgens ons een optreden van een Surinaamse beroemdheid.
Vooral de jeugd was vertegenwoordigd en gingen uit hun dak.
Daarna aan de waterkant heri heri gegeten.
Heri Heri is een gerecht van allemaal aardvruchten en zoute vis met zoute en zoete banaan,erg lekker.
Ja hoor en toen jullie raden het al een afzakkertje in het Vat waar de caiperinja ook weer lekker smaakte.
Zondag nog even wat gewandelt en om 12.00u. zouden we weer bij het busstation staan.
Om 13.00u. vertrokken Marian en ik met de bus toen zat hij vol en namen de andere een taxi.
Het vullen van de bus was nogal een hectisch gebeuren.
En passant moest de chauffeur van de bus ook nog ergens een familielid ophalen.
Maandag is Marian begonnen met haar werkzaamheden in de bibliotheek en daar heeft ze inmiddels kennisgemaakt met beestjes waarvan waarschijnlijk de biologen niet weten dat ze bestaan.
Marian gaat dan ook `s morgens gewapend met stoffer en blik en een oude theedoek naar haar werk waar ze haar persoonlijke oorlog voert tegen het ongedierte.
Sommige boeken zijn bijna opgevreten door de beesten.
Momenteel is marian bezig de kasten in te delen in literatuur op taal.
Maandag was ik op afgesproken tijd van 8.00u. op kantoor maar er was nog niets te doen ben dus maar de was gaan doen thuis.
Maar vanmorgen heb ik mijn eerste vergadering gehad en heb ik wat afspraken lopen.
Donderdag a.s hebben we onze eerste intake bij een mogelijk nieuwe client voor de thuiszorg.
De dames die ik begeleid zijn momenteel alle 5 bezig met een MBO opleiding en lopen stage in een "verzorgingshuis" waar ze allemaal 1 client hebben.
De dames krijgen geen salaris en zijn allemaal vrijwilligers.
Hun studie wordt wel betaald.
Alle dames zijn ook al wat ouder en zien dit als een tweede kans.
Als ze klaar zijn met hun opleiding hebben ze geen baangarantie.
De clienten die ze verzorgen hebben in de weekenden,`s avonds en `s nachts niemand die op ze let.
Er is een dame die momenteel ook de opleiding doet,die in haar eentje de rest van de mensen verzorgt(ongeveer 21)
Zij gaat `s middags weg om 13.00u. en kijkt de andere dag wie er nog leeft.
Er valt hier nog veel te doen zoals jullie zullen begijpen.
Morgen om 17.00u ga ik kennis maken met de clienten in het verzorgingshuis.
Gisterenavond zijn we naar de tennisbaan gegaan ivm de opening van de nieuwe tennisbaan.
Verder geen bijzonderheden.
Tot gauw!