Daar zijn we weer

Hallo lieve mensen,

Allereerst voor allemaal de allerbeste wensen voor 2008 met veel gezondheid en geluk!

We zijn weer in de lucht na een heerlijke kerstvakantie die we zoals jullie hebben kunnen lezen doorgebracht hebben met onze mannen.
Helaas zijn zij inmiddels weer in Nederland,maar we kunnen terug kijken op drie geweldige weken.
Het vorige bericht eindigde bij de verjaardag van ons buurmeisje die 5 jaar geworden is.
Ter ere van haar verjaardag was er een dame ingehuurd die ongeveer 25 kinderen voornamelijk jongentjes in toom moest houden.
Allereerst was er een opvoedkundig praatje en daarna werd er een poppenkast voorstelling gegeven.
Er was veel interactie door de aanwezige kinderen,horen en zien verging ons.
Daarna werden er wat spelletjes gedaan als ezeltje prik en als laatste werd er stoelendans gedaan.
Degene die de stoelendans won mocht met de jarige dansen.
Het aansnijden van de taart door de jarige ging gepaard met een soort traditie dat de jarige ook haar ouders en haar broertje een stuk taart moest geven en als het lukte de taart bij hen in het gezicht te smeren.
Grote hilariteit uiteraard.
Het was een geweldige ervaring dit mee te maken.
Op kerstavond hebben we in het bejaardenhuis kerstfeest gevierd,dit is mogenlijk gamaakt door vele gulle gevers uit nederland.
Het was heel gezellig met een dienst door de vrouw van de dominee en daarna ging de muziek aan en werd er volop gedanst,gegeten en gedronken.
De studenten hadden alles zelf ingekocht en het eten en drinken gemaakt.
De bewoners hebben genoten en hebben het er nu nog over.
Ook de kerst werd door ons in Nickerie gevierd het waren gezellige dagen.
Op 28 december hebben we oliebollen gebakken om toch nog een beetje Nederlands gevoel te krijgen.
De buurvrouw had nog nooit oliebollen gegeten en die heeft gesmult.
Op zaterdag 29 december zijn we weer richting Paramaribo gegaan om daar Oud en Nieuw te beleven.
Zondag 30 december hebben we nog een dagtrip gemaakt met de boot en hebben een aantal voormalige plantages bezocht en het fort Nieuw Amsterdam.
We hadden dezelfde gids als op de vorige trip,dus was het weer groot feest.
De geschiedenis die achter alle plantages schuil gaat is zeer interesant en onze gids heeft die dan ook boeiend verteld.
Een heel leuke dag.
At en ik waren die dag 30 jaar getrouwd en zijn met Rik en Marian uit eten geweest.
Oudjaarsdag waren vanaf een uur of tien `smorgens in de stad om het pagara festival bij te wonen.
In het centrum van de stad worden overal van die grote 500.000 klappers uitgerold en aangestoken,het leek wel oorlog,maar geweldig om mee te maken.
Op een gegeven moment kon je geen hand voor ogen meer zien.
Ook waren er overal in de stad bandjes en kraampjes met allerlei heerlijkheden en drinken.
In Suriname wordt het meeste vuurwerk voor 24.00u afgestoken.
Alle straatfeesten stoppen rond 22.00u. dan gaat iedereen naar huis om thuis Oud en nieuw te vieren.
Ook alle kroegen zijn dicht.
Wij hadden geen zin om op onze hotelkamer te blijven en zijn met zijn vieren gezellig aan de waterkant gaan zitten(daar was nog wel het een en ander open) en hebben het oude jaar uitgeluid en het nieuwe jaar ingeluid met een heerlijk wit wijntje en de mannen een parbo bier.
Ja en toen kwam de dag dat we weer afscheid moesten nemen,ik kan jullie vertellen dat dat niet leuk was en eigenlijk wilde Marian en ik mee naar Nederland,maar goed dat ging niet.
Na een paar vreemde dagen hebben Marian en ik de draad weer helemaal opgepakt en zijn we weer aan het werk.
De bewoners van het bejaardenhuis waren weer blij om me te zien.
Het was voor mij fijn om te merken dat alles gewoon door was gegaan op de weg die we waren ingeslagen voordat ik op vakantie ging.
Er was keurig gerapporteerd en overgedragen.
Eigenlijk was ik wel een beetje trots!
Inmiddels zijn we een activiteitenmiddag aan het voorbereiden.
Het is de bedoeling dat de studenten een structurele activiteitenmiddag gaan voorbereiden en organiseren.
Mijn doel is dat als ik weg ga naar Nederland, er elke week een middag wordt georganiseerd voor de bewoners van het bejaardenhuis.
Marian is weer druk bezig ongenode gasten te bestrijden (lees boekwormen e.d.)
Nog 10 weken dan zijn we weer thuis,maar eerst gaan we nog genieten van onze resterende tijd!