de laatste loodjes

Hallo lieve allemaal,

Gelukkig schijnt de zon als ik jullie dit bericht tik.
Het lijkt erop dat de kleine regentijd ons aan het verlaten is en de kleine droge tijd zijn (of is het haar) intrede doet.
Want de regentijd is niet leuk.
Ploeterend met je krakende fiets door de modder.
Ook ons huis is nog steeds niet geheel waterdicht.
Alhoewel er nog weinig plaatsen zijn waar geen klodders schuim zitten om gaten en kieren te dichten.
Er staat op de meest bizarre plaatsen een plas met water.
Vorige week zondag stapte ik uit bed rechtstreeks in een plas water dat onder mijn bed uitliep.
Ja ik dacht even hetzelfde als wat jullie nu denken maar nee dat was het niet!!
Marian is nog steeds druk bezig met het leren van de salsa,maar ik ben ermee gestopt, ik brak mijn benen over al die passen en daarbij heb ik de gratie van een olifant,geen goede combinatie dus!
We nemen de laatste tijd vaak afscheid van mensen die ongeveer gelijk met ons zijn gekomen en realiseren ons dat wij over 7 weken ook weer naar huis gaan.
We zijn er wel aan toe om weer naar huis te gaan,maar realiseren ons dat het afscheid van al die lieve mensen en voor mij alle bewoners en personeelsleden van Huize Francis ons moeilijk zal vallen.
Ik hoop dat ik mijn opvolger zelf zal kunnen inwerken en hoop dat de dingen die ik bereikt heb doorgang zullen vinden.
Marian en ik hebben ons bekwaam gemaakt in het maken van overheerlijke roti.
Maar wat een werk is dat zeg.
Ik dacht je bakt een pannekoek,kip,aardappelen en kousenband en dat is het.
Nou vergeet het maar.
We hoefden gelukkig niet zelf de kip te slachten.
Het maken van de pannekoek vergt heel veel tijd en nauwkeurigheid.
Maar het was heel gezellig bij een hindoestaanse dame die ons samen met haar zoon les heeft gegeven.
We werden heel gastvrij ontvangen en ze had zelf voor ons samosa`s gemaakt die we voor het maken van de roti hebben gegeten.
Nou lieve allemaal nog 52 dagen en dan gaat ons vliegtuis weer richting ons eigen Nederland!
Marian en ik fantaseren dagelijks over de dingen die we dan weer gaan eten, de mensen die we weer gaan zien en gewoon weer onze eigen kleine dingen doen.
Maar voorlopig hebben we nog een aantal leuke dingen op het programma staan.
We krijgen nog bezoek van de broer van Marian ,we gaan ook nog op trip met hem.
Mijn directeur komt nog op bezoek en misschien krijgen we nog bezoek van een collega van mij die op vakantie is in Suriname.
Maar daarover wellicht een volgende keer meer.
Lieve groetjes en een Bigi Brasa voor een ieder die met ons meeleeft!!