nog 1 nachtje slapen - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van marianenhetty - WaarBenJij.nu nog 1 nachtje slapen - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van marianenhetty - WaarBenJij.nu

nog 1 nachtje slapen

Door: Hetty

Blijf op de hoogte en volg

14 September 2007 | Suriname, Paramaribo

Na afscheid te hebben genomen van al mijn dierbaren, is het nog 1 nachtje slapen.
De eerstvolgende reactie zal uit Suriname komen.
iedereen bedankt voor de lieve kaarten en telefoontjes die ik heb gehad.

  • 15 September 2007 - 14:05

    Theo En Jacq.:

    Jullie zullen op dit moment wel in het vliegtuig zitten ... hopelijk hebben jullie een goede vlucht gehad met niet al teveel vertraging.

    We gaan jullie volgen hoor!

    Liefs van Theo en Jacq.
    xxx

  • 16 September 2007 - 07:16

    At:

    Hallo meiden . Ik ben blij dat jullie aagekomen zijn (vliegtuig geen gewicht hoor) en hoop dat de Surinaamse wijn gesmaakt heeft. Ik zit nu aan mijn eitje met jus d'orange en heb een lege plek tegenover me.Dat is wel even wennen hoor!! Geniet van je eerste indrukken en ik wens je veel plezier.

  • 16 September 2007 - 09:21

    Rik:

    goedemorgen kanjers,alles goed daar.
    heb net een wasje weggevouwen(met de hand gestreken)ff eten en een bakkie en dan lekker naar de voetbal.
    bel maar snel hoe het allemaal gegaan is.
    tot horens meiden.

  • 16 September 2007 - 10:28

    Jet En Journ:

    Hoi,

    blij om te horen dat jullie goed zijn aangekomen. Rust lekker uit en geniet van jullie "nieuwe" huis. Heel veel plezier en wij kijken met spanning uit naar jullie berichten.

    PS: hier alles goed.

  • 17 September 2007 - 07:39

    Mart En Daan:

    Fijn te horen dat jullie goed zijn aangekomen. Gisteren gezellig met at en rik een borrel genomen aan de stamtafel, naaldwijk heeft weer verloren [ balen ]. Was wel stil zo zonder jullie. Geniet nog even van jullie vrije tijd en tot het volgende bericht.

  • 17 September 2007 - 10:26

    Tien, Lien En Nikki:

    Hoi hoi lieverds
    Goed te horen dat jullie heel huids zijn aangekomen en was de wijn heerlijk?
    Nou we verheugen ons op de komende berichten hoor!!! tot horens
    Dikke kroelie woelie en super bedankt nog voor de kaarten HET.
    Heel veel liefs en kus
    van ons 3tjes

  • 17 September 2007 - 15:39

    Hetty:

    hallo allemaal,
    Eindelijk een reactie van ons.
    Wat een andere wereld!!
    Maar Ik voel me al aardig thuis.
    We hebben al flink wat Surinaamse cultuur (lees oponthoud e.d) meegemaakt.
    Maakt allemaal niet uit hier.

    Laat ik bij het begin beginnen.
    We hebben een prima vlucht gehad en zaten naast Armando die naar suriname ging om voorbereidingen te treffen voor een opterden van zijn band.
    We hebben gezellig zitten babbelen en kregen aan het eind van de reis een cadeautje van hem,een leeslampje.
    Aangekomen op Paramaribo loop je de vliegtuigtrap af en valt er een deken van warmte over je heen en ben je gelijk kletsnat.
    Wij waren ongeveer de laatste pasagiers van de ruim 400 en stonden dus als laatste in de rij voor de douane,niet erg want je kijkt je ogen uit!
    Kleine kindjes ongeveer 1 jaar hebben al een grote gouden ketting om.

    Buiten stonden Rob en Varsha(dat is zijn partner) ons op te wachten met limonade.
    Rob en Varsha zijn twee schatten van mensen en werken allebei voor de stichting WIN.
    Na ongeveer een uur rijden kwamen we aan in paramaribo waar we ons hebben opgefrist in ons guesthouse "Zus en Zo"waar Brian de scepter zwaait.
    In een soort bezemkast met twee bedden hebben we ons omgekleed en zijn samen met Rob en varsha Paramaribo gaan verkennen.
    paramaribo is een stad met 300.000 inwoners maar oogt heel dorps met prachtige gebouwen.
    Daarna wat gegeten en lekker naar bed,waar we zoals verwacht niet veel hebben geslapen.
    De wanden waren iets dikker dan karton,dus dan weet je het wel!
    De andere dag moesten we om 16.00u. op het vliegveld zijn om hog een stagiere op te halen die met de SLM kwam.
    We hadden nog de hele dag de tijd om vanalles te gaan bezichtigen ware het niet dat(en dat schijnt heel normaal te zijn)op de radio werd verteld dat de vlucht vanuit amsterdam vertraagt was.
    Na een heleboel heen en weer gebel,kwamen we er achter dat de stagiere pas `s avonds om 22.00u. zou landen.
    Dat was balen natuurlijk want wij wilden graag naar huis,4 uur met de auto!
    Rob heeft veel moeten bellen en regelen,maar uiteindelijk voor elkaar gekregen dat de stagiere door een collega die in Paramaribo woont opgehaald zou worden en naar "Zus en Zo"gebracht zou worden.
    Afijn om een lang en slepend verhaal kort te maken zijn wij uiteindelijk naar Nickerie gegaan waar we `s avond rond 19.00u. aankwamen.
    mw. Enschede een grote creoolse negerin wachtte ons op,de verf was nog nat,ze had ons paleisje net geverft.
    Ons huis is ruim en netjes er staat in wat erin hoort te staan,zelfs een wasmachine van ver voor christus.
    Zo`n wasmachine die mijn moeder na de wasplank kreeg.
    Mw. Enschede woont boven ons en we kunnen altijd een beroep op haar doen,heel aardig mens.

    Na een goede nacht voor mij (Marian wat minder)hebben we vanmorgen boodschappen gedaan in de dichtsbijzijnde Supermarkt.
    Alle supermarkten worden gerund door chinezen,soms staan er wel drie of vier naast elkaar.
    De verschillen in Cultuur is groot maar daar komen we vast nog wel een keer op terug.
    We hebben inmiddels al een paar Bakra`s (blanke) gesproken en iedereen is erg aardig.
    Vanmorgen aan de koffie gezeten met Tineke zij is 63 jaar en woont sinds kort in Suriname en wil niet meer terug!
    Zij is vrijwilliger in de bibliotheek.

    Vanmorgen steld Rob ons voor aan een medewerker(een creool) van het psychiatrisch Ziekenhuis die ook op kantoor aan het werk was en hij heet,niet lachen TEMPO.
    Zie je het voor je een grote lange trage Surinamer,hij valt bijna om als hij loopt
    die Tempo heet.

    Zojuist hebben we onze fietsen opgehaald bij een meisje die via een micro project een klein fietsenverhuurbedrijf heeft.
    Denk aan een fiets zoals begin jaren 70 met terugtraprem.
    Het links rijden ben je zo gewent.
    En nu zitten we op kantoor te mailen e.d.
    Straks gaan we een suri sim kaart voor onze telefoon kopen,om goekoper te kunnen bellen.
    Dit was het voor deze keer.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Suriname, Paramaribo

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

29 Februari 2008

mijn laatste berichtje

14 Februari 2008

Het verhaal van de sidderaal

23 Januari 2008

de laatste loodjes

08 Januari 2008

Daar zijn we weer

22 December 2007

groot avontuur

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 120
Totaal aantal bezoekers 19146

Voorgaande reizen:

01 September 2007 - 01 April 2008

Mijn eerste reis

Landen bezocht: